شب استو ماهتابو سنگ خاموش
همه دردی کشان مست اندو مدهوش
اروم اروم سکوت همه جارو فرا گرفت . همه کرکره مغازه ها رو پایین کشیدنو دارن میرن به خونه هاشون . کم کم گوشیا زنگ میخوره : الووو ، سلامم . کجایی پس ، مرا نمیای ؟ ... حتی کبوترا رو حیوانات هم برمیگردن خونه هاشون و اونجا یکی هست که منتظرشون باشه ...
توی این شلوغیا یادمون باشه ، کسانی هستن که شبا رو توی خیابونا سر میکنن . از اینکه عید اومده خوشحالن ، ولی نه برای اینکه چیزای قشنگ قشنگ بخرنو مهمونی برن ، نه ، فقط برا اینکه توی شبای سرد زمستون از سرما سگ لرز میزدن . برای همین الان خوشحالن . چی میشه ما فقط به فکر خودمون نباشیم و از اون چیزی که خدا بهمون داده ، به اونها هم بدیم . یه عالمی میگفت خدا برای هر کاری در عالم یه فرشته ای رو مامور کرده تا اونو انجام بده ، ولی صدقه دادن و کمک کردن مستقیم به دست خود خدا میرسه و بعد به دست اون فقیر .
اون هایی هم که وصعشون خوبه و پول دار هستن هم فکر نکنن دارن منتی میذارن . اونها وظیفشونه کمک کنن ، خدا منت میذاره سرشون که بتونن کمکی کنن . این یک وظیفست نه یه لطف . خودمون میدونیم که اگر خدا کمکمون نکنه هیچی نیستیم . پس به فکر خودمون باشیم و وظیفمون رو درست انجام بدیم .
شنیدم فقط یه میلیونو خورده ای در سال به ترکیه سفر می کنن . میدونید یعنی چی !؟ میدونید سالیانه چه تعداد کنسرت برگزار میشه !؟ سالانه چقدر لوازم ارایشی میخریم !؟ یه یا علی بگیم و فقر رو ریشه کن کنیم .
این برای خدا خیلی مهمه ، چون یه بار حضرت موسی ع از خدا پرسید ، اگر تو اتسان بودی چه کاری انجام میدادی ؟ خدا پاسخ داد ، در همه عالم میچرخیدم و به مردم کمک می کردم .
باشد که ما هم خدا گونه رفتار کنیم و بدونیم خوشحالی دیگران بخشی از خوشحالی ماست ...
